][][][][[กลอน[เลิก]หรือ]รัก[]][][][][]
ตั้งกระทู้ใหม่
ยอมรับเสียทีดีไหม
เธอมีคนอื่นมากมาย
ฉันเองก็มีชายที่รอคอย
อย่ามาจมปลักกับความหลังเก่าเก่า
เป็นเพียงสัญญาในวันเหงา
ในวันที่เราไม่มีใคร
ไม่อยากอยู่อย่างเหินห่าง
กับความรักรกร้างห่างเหิน
ในเมื่อต่างคนต่างไม่เหมือนเดิม
ปล่อยใจให้เดินไปตามทาง
๏๏๏--๛Ma MAw๛--๏๏๏
14 มี.ค. 48 เวลา 15:59 น.
3,211
views
50 ความคิดเห็น
วันนี้..เรา..ห่างกันเท่านี้
พรุ่งนี้..เราจะ..ห่างกันแค่ไหน?
อยู่ไกลตัว..หวั่นกลัวกับหัวใจ
แล้ว.!.เธอจะยังจำฉันได้ไหม?
\"..ถามใจเธอ..\"
ความรักนั้นยิ่งใหญ่
จะรักใครก็ต้องใช้เวลา
แต่ยามใดเมื่อเลิกกันมา
คำว่าเพื่อนของเขาลาจากหายไป
แต่คำว่าเพื่อนยิ่งใหญ่กว่า
ไม่ต้องมาเลิกกันในทันใด
ความเป็นเพื่อนไม่เคยทำให้เสียใจ
แต่ยังไงคนทั่วไปก็อยากมีแฟน
สุดจะคิดหักใจไม่ให้คิด
เพราะมัวติดให้พะวงกับความหลัง
ฉันจะล้างใจเธอได้เช่นไรกัน
เมื่อเธอนั้นมีใจให้อีกคน
อยู่กับเธอเหมือนฉันได้เพียงแค่ตัว
อยู่กับเธอ ฉันเหมือนคนชั่วที่คอยทำร้าย
อยู่กับเธอเหมือนเราค่อยๆฆ่ากันให้ตาย
อยู่ด้วยกันแล้วไปด้วยกันไม่ไหว
ทำไมเธอไม่จากลา....
ฉันมีใจให้เธอ เธอก็รู้
แต่ที่เราเป็นอยู่นั้นมันสับสน
เธอมีเขาฉันมีเธออยู่ทั้งคน
เราสองคนอยู่ใน ฐานะอะไร
อย่าได้รั้งเวลาให้มากไปกว่านี้
เห็นใจหน่อยนะเห็นใจคนที่รักเธอจะได้ไหม
หากไม่รักฉันจะลากันฉันก็จะไป
ช่วยบอกให้เค้าใจได้ไหม ฉันเป็นใครในสายตาเธอ
พักแปป
เร็วๆจิ่อยากอ่านต่อ..ชอบๆๆๆ
อาจมีถนนหลายสายให้เราเลือกเดิน
แต่การพบเธอไม่ใช่เพียงความบังเอิญสำหรับฉัน
แม้ทางข้างหน้า คือถนนทางแยก ให้เราต้องเดินจากกัน
แต่ความห่างไกล ไม่เคยทำให้เธอไกลห่างจากใจฉันสักที
รักแท้ต้องแย่งชิง
รักไม่จริงต้องปล่อยไป
ตัดกระดาษต้องใช้กรรไกร
ตัดใจต้องใช้น้ำตา
เหนื่อยเหลือเกินกับการทำเป็นเริงร่า
ทำเชิดหน้าเหมือนว่าไม่เจ็บช้ำ
ต้องกลั้นน้ำตาต้องฝืนทำ
ต้องคอยย้ำว่า...\"ฉันไม่เป็นไร\"
แต่เรื่องจริงที่มีในใจนี้
ยังคงมีเพียงรอยร้าวให้สั่นไหว
มีแต่รอยน้ำตาคอยปลอบอยู่ภายใน
มีเพียงใจที่บอบช้ำ...เกินจะทน
บางสิ่งที่ใจเรียกร้อง
บางอย่างที่อยากจ้องมอง... แต่ทำไม่ได้
บางสิ่งที่ใจโหยหา... ก็เกินเอื้อมคว้า สุดใจ
บางทีที่ใจมันไหว...จะเรียกร้องเท่าไหร่ _ ก็ไม่เคยได้ยิน_
เธอไม่ได้เปลี่ยนไป
เคยเป็นอย่างไรก็อย่างนั้น
ยังมีแววตาอาทรมาให้กัน
คงมีเพียงฉันเท่านั้นที่เปลี่ยนไป
ไม่กล้าสบตาเหมือนอย่างเคย
มีเพียงความเงียบเฉยที่ให้ได้
อยากทักทายแต่กลัวเธอจะได้ใจ
เสแสร้งว่าหมดเยื่อใยทั้งที่ใจแทบขาดรอน
กลับมาหาฉัน คงป่วยการ
เรื่องเรามันจบไปนาน ,, เกินรื้อฟื้น
สำนึกเธอมันช้า ,, อยากมาทวงคืน
เธอคงได้เพียงเสียงสะอื้น ,, กับน้ำตา
ฉันเคยเจ็บ ,, เข็ดแล้วจำ
สิ่งที่เธอเคยทำ ,, อยู่ในความทรงจำไร้ค่า
เรื่องน้ำเน่าที่จบไปนาน ,, คงป่วยการเกินกลับมา
เมื่อสำนึกเธอมันช้า ,, ใครคนนึงเลยกล้า ลืมเธอ
เศษเสี้ยว ,,หัวใจ
ฉันไม่รับได้ไหม ,, ไม่อยากให้ใครสงสาร
ของเหลือเดนมาจากใคร ฉันไม่ต้องการ
ไม่มีเธอฉันก็อยู่ได้นาน ไม่ต้องกลัว
แบกหน้ากลับมาทำไม
จำได้ว่าคุณเคยทิ้งไป ,, ไม่นานนี้
ไปไม่รอดหละสิ ถึงกลับมาโดยดี
คงคิดว่าที่ตรงนี้ คงว่างให้พักใจ
\'ทานโทษนะ ,, ที่ตรงนี้ไม่มี
ที่พักอบอุ่นแสนดี ที่เคยมีให้
มีเพียงความเอือมระอา,, เมื่อเห็นหน้าใคร
หนึ่งคนที่เคยทิ้งฉันไป,, ยังหน้าด้านกลับมา
หอบหัวใจสกปรกของคุณไปซะ
อย่ามาวางเกะกะ อย่ามาให้เห็นหน้า
รำคาญจะตาย มาทำลวดลายเสียเวลา
จะมาวันนี้หรือวันหน้า ฉันคงไม่บ้ากลับไปรักคุณ
ความรู้สึกของฉัน ,,ไม่ต้องรักษา
น้ำลายที่ถ่มออกมา ไม่ต้องเก็บเข้าไปใหม่
คำมักง่ายบางคำ ฉันไม่อยากจำใส่ใจ
เมื่อเธอมีที่จะไป ,, ก็อย่ามองกลับมา
ความรู้สึกของฉัน ,, ไม่ต้องหวั่นไหว
ถึงแม้ฉันจะร้องไห้ ,, ไม่ต้องมองกลับมาหา
ถึงฉันจะล้ม ,, ไม่ต้องกลับมาพยุงให้เสียเวลา
เมื่อเธอมีใครที่เขามีค่า ,, ก็จงเดินกลับไป
ความรู้สึกของฉัน ,, ไม่สำคัญนัก
แม้คำว่ารัก มันคงไม่สำคัญเท่าไหร่
ถือเสียว่าเป็นลมปาก ที่ฉันเผลอพูดออกไป
จากนี้ไม่ว่าวันไหน ,, ก็ทางใครทางมัน
ทำตัวเองให้ดูเข้มแข็ง ,,
ทั้งที่ใจอ่อนแรง จนเหนื่อยและล้า
สิ่งที่ฉันได้ คือเธอจะไม่กลับมา
ร้องไห้จนเหมือนคนบ้า มันว้าวุ่นใจ
อยากโทรไปหา อยากได้ยินเสียง
แต่เป็นแค่เพียงความหวังฉันทำไม่ไหว
กลัวสิ่งที่ได้กลับมาไม่ได้ดั่งใจ
คืนนี้จะต้องร้องไห้ เหมือนกับทุกวัน
เธอจะรู้สึกเหมือนกันไหม
เวลาที่ไม่มีเธออยู่ใกล้ เหมือนมันจะหวั่น
อยู่คนเดียวมันเหงา ก็เศร้าเป็นเหมือนกัน
ข้างนอกดูเข้มแข็ง คงมั่น ,, แต่ไม่ใช่ฉันเลย
พร่ำเพ้อถึงเธอเหมือนคนบ้า
ทั้งทั้งที่รู้ว่าสิ่งที่ได้กลับมาคือความเพิกเฉย
เธอไม่สน เธอไม่แคร์ แต่เธอเฉยเมย
หรือลืมกันไปแล้วว่าเธอเคย ,, เคยมีเรา
อยากให้เธอมาง้อฉันบ้าง
แต่กลับกลายเป็นความร้าวร้าง ไม่เหมือนเก่า
ความรู้สึกดีดี กลับเป็นจืดจาง บางเบา
เธอจะรู้ไหมว่ามีคนเศร้า เพียงใด
ไม่อยากให้คนเขารู้ กลัวฉันเสียหน้า
ที่ทิ้งเธอจากมา แต่ตัวเองกลับต้องร้องไห้
แกล้งหัวเราะ แกล้งยิ้มเหมือนไม่มีอะไร
ที่จริงแล้วอยากตะโกนว่าเสียใจ ในสิ่งที่ทำ
ผิดไปแล้วฉันก็รู้ ,,
สิ่งที่ฉันทำมันเห็นกันอยู่ ว่าฉันก็ช้ำ เธอก็ช้ำ
ผิดไปแล้ว เธอกลับมาสิ ต่อไปนี้จะไม่ทำ
จะไม่วางฟอร์มว่าไม่ช้ำ ,, ให้เสียเวลา
จะยอมจำนนต่อหน้าคนอื่น
ให้เห็นว่าฉันสะอื้น เมื่อร้องให้เธอกลับมาหา
จะไม่ทำร้าย จะไม่ทำให้เธอเสียใจ แค่เธอกลับมา
เพราะเธอเป็นคนที่มีค่า เกินกว่าจะเสียไป
นั่งแต่งกลอนให้ตัวเธอจนเกือบจบ
ทั้งทั้งที่รู้ว่าไม่สามารถลบ ความผิดได้
อยากให้เธอได้อ่าน แต่รู้ว่าไม่มีทางเป็นไป
ขอโทษนะที่รัก ฉันเสียใจ ,, ที่พูดไปว่าเลิกกัน
เธอรับปากว่าจะเป็นคนใหม่
จะค่อย-ค่อย เปลี่ยนนิสัยที่ไม่ดี
ฉันเองก็ทนรอถึงวันนี้
พอกันทีกับการเชื่อใจ
ไม่ได้ดีขึ้นสักอย่าง
ซ้ำยังเลวร้ายเข้าไปใหญ่
จบกันเถอะนะฉันพอจะเข้าใจ
สิ่งที่เธอทำมันไม่ใช่นิสัยแต่เป็นสันดาน
เพราะฉันไม่ดีพอใช่ไหม
เธอถึงร้างไปอย่างนั้น
เพราะฉันไม่ละเอียดละออต่อความผูกพัน
เราจึงขาดความเข้าใจกันอย่างเพียงพอ
ไม่อยากขออะไรมาก
เพราะเหมือนยิ่งกระชากใจให้สึกหรอ
ขอเพียงเธอไปดีก็เพียงพอ
ส่วนฉันก็เพียงขอทำใจ
ไม่เห็นหน้ากันตั้งนาน
ซมซานกลับมาเชียวนะคนดี
หายหน้าหายตาไปเป็นปี-ปี
จู่-จู่ จะมาขอคืนดี..ไม่มีทาง
ตั้งแต่เธอเดินจากไป
ฉันก็พยายามตัดใจทุกอย่าง
แล้ววันนี้กลับมาเสนอหน้าว่าอยากมีฉันเคียงข้าง
ฝันไปเหอะ ไม่มีทาง คนอย่างฉันเจ็บแล้วจำ!
ทำไมวันนี้เธอเปลี่ยนไป
ฉันได้แต่แปลกใจ แต่ไม่กล้าถาม
เลยไปแอบสืบมา พอได้ใจความ
ว่าเธอกำลังแอบตามจีบใครบางคน
ไม่รักฉันแล้วใช่ไหม
ถึงได้แอบมีใคร โดยไม่แคร์ ไม่สน
คงลืมหมดแล้วสิ ว่ามีฉันคนนี้อยู่ทั้งคน
ถึงได้ทิ้งให้ฉันทนเหงาอยู่คนเดียว
จะเลิกเมื่อไหร่ก็บอกนะ
ทำใจได้แล้วล่ะ ว่าจะไม่ข้องเกี่ยว
ต่อจากนี้ฉันก้อจะอยู่ของฉันคนเดียว
ถึงแม้มันจะโดดเดี่ยว..ก็ดีกว่าถูกเธอหลอกให้เสียน้ำตา
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?